حضرت نوح - علیه السلام - طبق فرمان خدا براى ساختن کشتى آماده شد. تختههایى را فراهم ساخت و آنها را بریده و به هم
متصل مىکرد، و چندین ماه (بلکه چندین سال) به ساختن کشتى پرداخت. توضیح این که این کشتى، بسیار بزرگ بوده است؛
بعضى نوشتهاند: داراى هفت طبقه و داخل هر طبقه در جهت عرض، داراى نه بخش بوده و به نقل بعضى دیگر؛ داراى سه
طبقه بوده است. حضرت نوح - علیه السلام - هنگام طوفان، چهار پایان را در طبقه اول آن جاى داد و انسانها را در طبقه دوم و
طبقه سوم را جایگاه پرندگان نمود.
نخستین حیوانى که وارد این کشتى شد، مورچه بود، و آخرین حیوان، الاغ و ابلیس بود.[3]
نیز روایت شده امیر مؤمنان على - علیه السلام - در پاسخ مردى از اهالى شام که از اندازه کشتى نوح - علیه السلام - پرسید،
فرمود: «طول آن 800 ذراع، و عرض آن پانصد ذراع، و ارتفاع آن هشتاد ذراع بود.» و نیز فرمود: «در آن بخشى که حیوانات قرار
داشتند، داراى نود اطاق بود».
این کشتى در بیابان کوفه ساخته شد، و مطابق بعضى از روایات، حضرت نوح آن را در سرزمین کنونى مسجد اعظم کوفه
ساخت.[4]
حضرت نوح - علیه السلام - در ساختن این کشتى همواره مورد تمسخر و آزار و نیشخند قوم قرار مىگرفت. آنها نزد نوح
مىآمدند و با انواع پوزخندها و مسخرهها و سرزنشها، حضرت نوح - علیه السلام - را مىآزردند، ولى نوح - علیه السلام - به
آنها مىفرمود: «روزى خواهد آمد که ما نیز شما را مسخره مىکنیم و به زودى خواهید دانست که عذاب خوار کنندهاى بر شما
نازل خواهد شد.»[5]
_________________________
[3] اعلام قرآن دکتر خزائلى، ص 644.
[4] بحار، ج 11، ص 319 و 335.
[5] هود، 38 و 39؛ بحار، ج 11، ص 323.