امیرالمؤمنین
علی علیهالسلام روز جمعه در کوفه سخنرانی زیبایی کرد، در پایان سخنرانی فرمود: ای
مردم! هفت مصیبت بزرگ است که باید از آنها به خدا پناه ببریم: 1-
عالمی که بلغزد. 2-
عابدی که از عبادت خسته گردد. 3-
مؤمنی که فقیر شود. 4-
امینی که خیانت کند. 5-
توانگری که به فقر در افتد. 6-
عزیزی که خوار گردد. 7-
فقیری که بیمار شود. در
این وقت مردی بر خواست، عرض کرد: یا
امیرالمؤمنین! خداوند در قرآن میفرماید: «ادعونی استجب لکم »: مرا
بخوانید، دعا کنید، تا دعایتان را مستجاب کنم. اما
دعای ما مستجاب نمیشود؟حضرت فرمود: علتش آن است که دلهای شما در هشت مورد صاف نیست: یک
: این که خدا را شناختید، ولی حقش را آن طور که بر شما واجب بود به جا نیاوردید، از این رو آن شناخت به درد شما نخورد. دو
: به پیغمبر خدا ایمان آوردید ولی با دستورات او مخالفت کردید و شریعت او را از بین بردید! پس نتیجه ایمان شما چه شد؟ سه
: قرآن را خواندید ولی به آن عمل نکردید و گفتید: قرآن
را به گوش و دل میپذیریم اما با آن به مخالفت برخواستید. چهار
: گفتید ما از آتش جهنم میترسیم در عین حال با گناهان و معاصی به سوی جهنم می روید. پنج
: گفتید ما از آتش جهنم میترسیم در عین حال با گناهان و معاصی به سوی جهنم میروید. شش
: گفتید به بهشت علاقهمندیم اما در تمام حالات کارهائی انجام میدهید که شما را از بهشت دور میسازد. پس علاقه و شوق شما نسبت به بهشت کجاست؟ هفت
: نعمت خدا را خوردید، ولی سپاسگزاری نکردید. هشت
: خداوند شما را به دشمنی با شیطان دستور داده و فرمود: «
ان الشیطان لکم عدو فاتخذوه عدوا»: شیطان دشمن شماست، پس شما او را دشمن بدارید! به زبان با او دشمنی کردید ولی در عمل به دوستی با او برخاستید. نه
: عیبهای مردم را در برابر دیدگانتان قرار دادید و از عیوب خود بیخبر ماندید (نادیده گرفتید) و در نتیجه کسی را سرزنش میکنید که خود به سرزنش سزاوارتر از او هستید. با
این وضع چه دعایی از شما مستجاب میشود؟ در صورتی که شما درهای دعا و راههای آن را بستهاید. پس از خدا بترسید و عملهایتان را اصلاح کنید و امر به معروف کنید و نهی زا منکر نمایید تا خداوند دعاهایتان را مستجاب کند. [1] . بحار
ج 93 ص 277